Զամբյուղում ապրանքներ չկա
Լիսաբոնի Գիշերը
Մեծացնելու համար պահեք նկարի վրա
4.800 ֏
Լիսաբոնի Գիշերը վեպում ներկայացված են Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի վաղ ամիսները։
Ժոզեֆ Շվարցը փախստական է, ով մեկ այլ փախստականի առաջարկում է լքել Լիսաբոնը` առաջարկելով նրան իր վիզան և տոմսերը դեպի Ամերիկա։
Նա անում է այս քայլը ի պատասխան նրան, որ նա մեկ գիշեր համաձայնել էր նստել Շվարցի կողքին և լսել նրա պատմությունը, որում նա պատմում է իր և իր կնոջ խելահեղ թռիչքի մասին՝ Նացիստական Գերմանիայից Լիսաբոն։
Լիսաբոնի Գիշերը գրքի ընթունելությունը
Գիշերը Լիսաբոնում վեպը անմիջապես բեսթսելլեր է դարձել Ամերիկայում և Մեծ Բրիտանիայում 1964 թվականին անգլերենով հրատարակվելուց հետո՝ մնալով Նյու Յորք Թայմս֊ի թոփ 10 ցուցակում հինգ ամիս շարունակ։
Թայմսին տված հարցազրույցում Մաքսվել Գեյսմարը կոչել է այն «ամենաշատ մտածելու տեղիք տվող վեպ»։
Նրա կարծիքով այն միգուցե և լավ վեպ չէ, բայց վստահաբար համարվում է մեր ժամանակաշրջանի ամենաշատ կարդացվող և պերճախոս վեպերից մեկն է։
Կիրկուսը 1964 թվականին իր գրախոսության մեջ ասել է, որ գիրքը սիրային հուսահատության և խարդախ ցինիզմի մասին է,
որը նպատակ ունի մարդկանց տեղահանության և համակենտրոնացման ճամբարները ավելի ընդունելի դարձնելու։
Չարլզ Փուրը Թայմսի իր հոդվածում գրել է, որ այն հիանալի և միևնույն ժամանակ տարօրինակ վեպ է,
ոչ շատ հաջողակ, բայց արագ ընթերցվող։
Փոքր հատված Լիսաբոնի Գիշերը գրքից
1942 թիվ։ Լիսաբոնի Կաի նավահանգստում մի տղամարդ սևեռուն նայում էր նավին։ Նա գերմանացի էմիգրանտ էր։ Ամերիկա մեկնող նավը՝ տապան, Ամերիկան Արարատ լեռ էր էմիգրանտների համար։
Նրան է մոտենում մի տղամարդ և նավի երկու տոմս նվիրում՝ փոխարենը խնդրելով այդ գիշեր իրեն մենակ չթողնել և լսել իր պատմությունը, որ սկսվում էր 1933-ին՝ Օսնաբրյուքում, և ավարտվում այդ գիշեր Լիսաբոնի Կաի նավահանգստում՝ Եվրոպայի փախստականների վերջին թաքստոցում։
Նավը, որ կանգնած է Տեժուում և որ իր փրկությունը պիտի լիներ, այլևս ոչ մի արժեք չունի, քանի որ կորցրել է կնոջը, հանուն որի իր համար թանկ էր ազատությունը։
Կարծիքներ
Դեռևս կարծիքներ չկան։